الفـــبا

به قول دوستان بعضی از اشعارم حتما احتیاج به توضیح دارند مثلا خواستم بی وفایی یک شخص را در شعرم بدون آوردن نام در عین وفای معشوقش به تصویر بکشم  و بگویم با این کار باید آنقدر اشک از چشمانش ظاهر شود که حلقه هلال ماه در صورتش شکل گیرد ولی نشد :

ماه آذین به نما شبنم ابصارش باد                 دیدن روی تو در عین وفا عارش باد

و یا مرگ تدریجی عاشق که هیچ قصاصی از طرف معشوق از ازل تا کنون برایش در نظر گرفته نشده و    نمیشود:

به سوز عشق می میرم که این حکم از ازل بوده           برای کشتن عاشق خداوندا قصاصی نیست

و ده ها نمونه دیگر که جایش اینجا نیست

گاهی اوقات هم دید انسان به مرور زمان تغییر می کند و برداشت او از بعضی چیزها ۱۸۰ درجه متفاوت خواهد شد شاید این جوری حرف دل راحت تر گفته بشه:

چنین نیست عشقی که ما خواستیم                 دوچندان فزون و بیاراستیم

چو اسبی به جولان شهرت شدیم                     چو تیری به میدان شهوت شدیم

به ظاهر شکفتیم در قلب یار                             شنفتیم آواز بلبل به سار!

ولی قلب عاشق شکوفا نبود                            نه سار و نه بلبل نیوشا نبود ...  "قسمتهایی از بند اول"

شاید به قول صائب تبریزی هیچ وقت نباید انتظار معقول بودن کامل در ایام جوانی از اشخاص داشت که خامی دوران جوانی است که عقل را در دید انسان کور می گرداند: