الفـــبا

"اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكَاةٍ فِيهَا مِصْبَاحٌ الْمِصْبَاحُ فِي زُجَاجَةٍ الزُّجَاجَةُ كَأَنَّهَا كَوْكَبٌ دُرِّيٌّ يُوقَدُ مِن شَجَرَةٍ مُّبَارَكَةٍ زَيْتُونِةٍ لَّا شَرْقِيَّةٍ وَلَا غَرْبِيَّةٍ يَكَادُ زَيْتُهَا يُضِيءُ وَلَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نَارٌ نُّورٌ عَلَى نُورٍ يَهْدِي اللَّهُ لِنُورِهِ مَن يَشَاءُ وَيَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ لِلنَّاسِ وَاللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ "

"خداوند نور آسمانها و زمين است; مثل نور خداوند همانند چراغدانى است كه در آن چراغى (پر فروغ) باشد، آن چراغ در حبابى قرار گيرد، حبابى شفاف و درخشنده همچون يك ستاره فروزان، اين چراغ با روغنى افروخته مى‏شود كه از درخت پربركت زيتونى گرفته شده كه نه شرقى است و نه غربى; (روغنش آنچنان صاف و خالص است كه) نزديك است بدون تماس با آتش شعله‏ور شود; نورى است بر فراز نورى; و خدا هر كس را بخواهد به نور خود هدايت مى‏كند، و خداوند به هر چيزى داناست."

خیلی دوست دارم در وصف خداوند شعر بنویسم انگار لطف دیگری داره و یه جوری خودش کمک میکنه که شعر نصفه کاره نمونه این رو با تمام وجود حس کردم امیدوارم خوشتون بیاد.

وسعت نورش زمین تا آسمانان گشته است        این شعاع آنکه نورش پرتوافشان گشته است

گرچه همچون نور او نوری نیاید در میان               در مثل نورش چراغی در چراغان گشته است

شعله اش در کاسه ای محفوظ از آسیب باد         انعکاسش در بلورین کاسه رخشان گشته است

انعکاس ظرف بیضای بلورین در تماس                   آنچنان رخشد که گویی نجم تابان گشته است

این همه نور از چراغی روغنش دانی ز چیست؟؟    این چراغ از شاخه زیتون فروزان گشته است

این مبارک شاخه زیتون ز سمتی دیگر است          چون نه از مغرب نه از مشرق نمایان گشته است

با وجودی که ندیده آتشی ظرف چراغ                   روغنش از حد صافی نور باران گشته است

ظلمت از انوار او پیشی نگیرد چون به فضل             نور او بر فوق نوری دیگر اعیان گشته است

نور او نور هدایت باشد و ارشاد و لطف                  پرتوانش رهنمای هرکه خواهان گشته است

گفته و بنوشته بر قلب "سپهر"م چون حکیم           این مثل ها از برای هرکه انسان گشته است