الفـــبا

همه عالم به تو مدیون و تو محبوب ولی             غیرتم کشت که در بند منی پای دگر

کاش می شد که شود سلسله عشاق از نو        خلقت عشق تو از آدم و حوای دگر

جگرم سوخت پر و بال بشد در آتش                    در تب عشق تو یا در تب گرمای دگر

خدمت ظاهر ما گشته ارادت به شما                   باطن و قلب پی خدمت آقای دگر

دیدگان رفت ز یعقوب ولی یوسف دید                   مرد مجنون و ندیدش چو تو لیلای دگر

سر و دستار نه قابل که شود خدمت دوست          جان حقیر است بگو امر به اعطای دگر

جان شفا یافت از آن چشمه الطاف کریم              مرحمت دید دل از چشمه حسنای دگر

عشق شد وصله ما در ره دل ورنه نداشت            قلب ضربان و نفس قدرت یک نای دگر

                                     یاد باد آنکه "سپهر"از پی او دیوان ساخت

                                     چون کجا داشت غزل بلبل شیدای دگر